Táimse ar an mBaile seo le Bliain is Trí Lá

Bhíodh árd-mheas ar an amhrán seo, tráth, agus go deimhin ar fud na Mumhan. Cuirtear síos ar bhriseadh croí an fhir óig ar chlos dó go bhfuil á ghrá gheal pósta ag fear eile. Tógadh an leagan seo den amhrán ó Phádraig Ó Dálaigh, ó Oileán Buí ar bhruach na hUíne. D’fhoghlaim Pádraig an t-amhrán breis agus 70 bliain ó shoin ó Mhuiris Breathnach. Bhíosh scoil oíche ag Muiris i Maistir Gaoithe mar a múintí na sean-amhráin Ghaelacha d’óige na dúthaí.

A very popular song at one time in Iveragh, and indeed throughout Munster, The song describes the torment experienced by a love-sick young man, having received word that his true-love had married another. This version was recorded from Padraig Ó Dalaigh, Oileán Buí on the banks of the river Inny. Pádraig learned the song over seventy years ago from Muiris Breathnach at a singing night school he presided over in Máistir Gaoithe. Muiris Breathnach was a very active member of the Gaelic League, holding regular singing classes aimed at passing traditional Irish songs on to the younger generation.

Foinse: Pádraig Ó Dálaigh, Oileán Buí paróiste na Dromad. (Bealtaine, 2003)

Táimse ar an mbaile seo le bliain is trí lá,

Is dá mbeadh fhios agem mhuintir é ní chodlóidís go sámh,

Dochtúirí na Fraince, ní leighisfidís mo ghearán,

Go dtitfidh péile(?) an chúlcraoibhe agus go mbéarfaidh ar mo lámh.

Dá mbeadh lán na páirce báine agam de bhuaibh agus de laoi,

Tuilleadh agus lán báid agam de ghinníbh bhreátha bhuí,

Is duitse féin a bhéarfainn iad, a rúin ‘s a stór ‘s a chroí,

D’fhonn is bheith i gcleamhnas leat pé fada gearr do bhí.

Tá mo mhuintir de shíor á rá go gcaithfead dul anonn,

Táim ag súil le rith na mara ná bhfaighidh siad bád ná long,

Dá mbeinnse féin fé chumar an tsléibhe nó duilliúr glas na gcrann,